ناچار به اصلاح سیاست‌ها هستیم
تاریخ انتشار: ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۴۷۳۸۲
آنچه مهم است ارزشگرایی است و دایره ارزشگرایی بقدری وسیع است که در سایه ولایت، اصول و اصلاح را توامان دارد. رهبری معظم انقلاب فرمودند در انتخابات ۴ راهبرد امنیت، سلامت، مشارکت و رقابت دنبال شود؛ تامین امنیت و سلامت مربوط به شورای محترم نگهبان و دولت محترم است و در مقوله مشارکت و رقابت، حزب موتلفه اسلامی معتقد به کوشش همه ارکان نظام و احزاب برای مشارکت حداکثری و رقابت سالم و در پرتو متانت است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مسئله مهم دیگر ارائه برنامه برای اداره کشور است که گروه‌ها و جناح‌های سیاسی محور اصلی رقابت را جدال احسن برنامه ها بگذارند و وعده های صادق را حول برنامه های قابل اجرا شکل بدهند تا مردم شاخص صحیح انتخاب را در وجه جمهوریت نظام بیابند.
احزاب و گروه ها می توانند زمینه ساز رشد سیاسی جامعه باشند و این نباشد در خلا وجودی احزاب، باندها توسعه می یابند، در دایره دوستان خود در پی دشمن نباشیم و رقیب انتخاباتی را به رسمیت بشناسیم و مشترکات را تقویت کنیم و این زمینه اتحاد و انسجام ملی است.
توسعه فضای سیاسی که باقیمانده اصلاح طلبان، از آن یاد می کنند به معنای ورود عناصر نامطلوب، نابلد و یا تسری سیاست های غلط است در حالیکه واقعیت، رقابت بسیط حول برنامه و کارآمدی است و در این گذر، تخریب و تحدید دایره دوستان هم راهی ندارد. باید از تضارب آراء و نقد روش ها به اصلاح برسیم و گاهی ناچار هستیم سیاست ها را اصلاح کنیم.
رهبری هم فرمودند که مسئله اول کشور اقتصاد است و با حل مشکلات اقتصادی سرمایه اجتماعی ترمیم می شود و فونداسیون سایر سیاست گذاری ها و توفیق در اجرای آن این بازیابی است، اگر این بازیابی به موقع انجام نشود تاب آوری در جامعه به مرز بحران می رسد.
وقتی از سرمایه اجتماعی که خمیرمایه جامعه است می‌گوییم بایستی شبکه های مشارکت مدنی را ایجاد و تقویت کنیم و همه سلایق صحیح و در چارچوب ولو غیر همسو با ما را بپذیریم و این تلقی نوین از جامعه است که بر بستر آن می توان جامعه‌سازی نمونه اسلامی که رهبر معظم انقلاب بر ما تکلیف فرموده اند رسید چرا که تمدن سازی نوین اسلامی هم که وظیفه گام دوم ما هست بر مولفه سرمایه اجتماعی استوار است که بسط آن از توسعه اعتماد اجتماعی، همبستگی اجتماعی، مشارکت اجتماعی، حمایت اجتماعی و بیداری اجتماعی می گذرد.
ما باید از انتخابات و رقابت های انتخاباتی به همبستگی و وحدت ملی برسیم و اعتماد عمومی را افزایش دهیم، در انتخاباتی که به اعتماد عمومی ضربه وارد می شود و با ویترین رقابت از آن می کاهیم همه بازنده ایم ولو اینکه ظاهرا پیروز باشیم، اما درانتخاباتی که مشارکت بالای سیاسی جامعه به عزت و اقتدار ملی کمک کند همه برنده ایم ولو اینکه ظاهرا رقیب برنده باشد، بدان جهت که این رقیب در دایره مشترکات ملی دوست ماست و دشمن دشمن مشترکمان است، در این رویکرد تنگ نظری جایی ندارد.کار مشترک ما در انتخابات، افزایش اقتدار نظام است آیا این کار مشترک و اصلی باید قربانی منیت ها بشود؟امروز کشور بیش از پیش به عقلانیت اصیل انقلابی نیاز دارد.
*معاون سیاسی حزب موتلفه
۲۱۶۲۱۲
کد خبر 1765926منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: رقابت انتخاباتی اصلاح طلبان حزب موتلفه اسلامی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۴۷۳۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خودتخریبی در نظام های سیاسی
یکی از ویژگی‌های نظام‌های سیاسیِ هوشمند،"گشودگی به تجربه" است.
"گشودگی به تجربه"، دست کم واجد دو معناست:
۱. از تجربه‌ی جدید و نو استقبال می‌کند. امکان‌های مواجهه شدن با واقعیت‌ها را با شیوه‌ای جدید، از دست نمی‌دهد. جسارت آزمودن راه‌حل‌های جدید را دارد.
۲. به تجربه‌های زیسته‌ی خود، به منزله‌ی منبعی معرفت‌بخش توجه می‌کند و در هر گونه تصمیم‌گیری آتی از این منبع بهره می‌برد.
تجربه، حاصل مجموعه‌ی مواجهات با موقعیت‌های مختلف و نیز تصمیمات موفق و ناموفق است. از این رو تجربه‌ها می‌توانند شیرین و یا تلخ باشند زیرا شامل پیروزی و شکست می‌شوند. تجربه‌ی شکست، یعنی عدم وصول به نتیجه‌ی مورد انتظار. به عبارت دیگر، آنچه رخ داده با آن چه در ابتدا مورد انتظار بوده است، تطابق نداشته باشد. نظام هوشمند با تکیه بر تجربه‌های مکرر خود می‌تواند بن‌بست‌ها را شناسایی کند.
گشودگی به تجربه در دو گونه و دو سنخ قابل صورت بندی است:
ا. گشودگی به تجربه‌ی خود
۲. گشودگی به تجربه‌ی دیگران
شناسایی بن‌بست‌ها در سیستم‌های سیاسی هوشمند فرایند پیچیده‌ای دارد که طی آن، به نقد و بررسی عملکرد خود می‌پردازند و با تحلیل سیاست‌های مشابه در دیگر نظامها و ایجاد مکانیزم‌ها و فرصت‌ها برای شنیدن نظرات و ایده‌های منتقدین به تصحیح روش‌ها و تصمیمات خود اهتمام می‌ورزند این گونه نظام‌های سیاسی نه فقط به تجربه‌های زیسته‌ی خود اهمیت می‌دهند و راه‌های مسدود و بن‌بست را می‌فهمند که با مطالعه و تدقیق در سرنوست دیگران از تجربه‌های آنان می‌آموزند. برای آنان تجریه‌ی دیگران، به منزله‌ی معلمی است که دانایی و خردمندی را در آنان پرورش می‌دهد و سبب می‌شود عمر و سرمایه در راه بی حاصل هدر ندهند.
"تاریخ"، انباشت تجربه‌های پیشینیان است که به ما یاد می‌دهد مسیرهای منتهی به بن‌بست کدام است. تاریخ به ما نمی‌گوید چه باید بکنیم، اما به شیوه‌ی سلبی، دست کم به ما یاد می‌دهد از چه مسیرهایی نباید برویم و از چه روش‌هایی نباید استفاده نماییم. از این منظر، مطالعه‌ی تاریخ، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای "بن‌بست‌شناسی" است.
"بن‌بست‌شناسی" و "واقع‌نگری"، دو رکن اساسی نظام های هوشمند است. توجه به واقعیت‌ها و ثبت مسیرهای منتهی به بن‌بست در حافظه، لازمه‌ی کنش خردمندانه و عقلانی است. آدمیان و یا نظام‌های سیاسی که بن‌بست‌ها و راه‌های مسدود به هدف را تشخیص نمی‌دهند، عموما از دو بیماری رنج می‌برند و مردمان را با همین دو بیماری در فراز و نشیب درد و رنج می‌کشانند. سرمایه‌های‌شان را در مسیر شکست خورده هدر می‌دهند و دچار فرسودگی می‌شوند.
این گونه نظامها "خودتخریب‌اند"، زیرا:
اولا، آرزواندیش‌اند یعنی واقعیت‌های موجود را نادیده می‌گیرند و به جای آن، آرزوهای خود را می‌نشانند.
ثانیا، فروبسته به تجربه‌اند. یعنی تجربه‌های پیشین خود و تجربه‌ی سایر نظامها و ساکنان دوره‌های تاریخی را نادیده می‌گیرند.
این دسته از نظامها که بهره‌ی چندانی از عقلانیت ندارند مجبور به پرداخت هزینه‌های گزاف و اما بی‌حاصل می‌شوند و شکست‌ها و ناکامی‌های پی‌درپی را تجربه می‌کنند.
مبتنی بر آن چه به اختصار آمد، تصمیمات و سیاست‌های نظام سیاسی ایران را می‌توان ارزیابی کرد. مثلا می‌توان شیوه و سیاست نظام را در برابر مقوله‌ی بی‌حجابی، مورد ارزیابی واقع‌بینانه قرار داد. در چنین حالتی خواهیم دید که نظام سیاسی در ایران آرزواندیش و فروبسته به تجربه است و از گذشته‌ی خود و شکست‌هایش استفاده نمی‌کند. گویی فاقد حافظه‌ی لازم برای ثبت بن‌بست‌های تجربه شده است. و درست به همین علت است که به صورت تکراری یک سیاست شکست‌خورده را به تکرار اجرا می‌کند.
بیشتر بخوانید:
وقت شمردن جوجه های آخر پاییزهفرمان به نقض حریم شخصی
نه به تحقیر
تغییرات اجتماعی پس از انقلاب
حجاب قانونی یا حجاب اجباری؟
216216
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلاله‌ای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت